Biskup Gaspar Negri (umro 1778.) izrazio je mišljenje da je biskupski dvor kompleksa Eufrazijane izgrađen na staroj građevini koja je bila crkva. Prve vijesti o sakralnoj namjeri ove građevine potječu iz 1200. godine. Te godine su u jednoj od tri njene apside otkriveni mozaici na kojima su bili prikazani sv. Julijana i sv. Dimetrije. Relikvije tih porečkih mučenika čuvale su se u oltaru apside. Prema staroj legendi o sv. Julijanu i sv. Dimetriju, porečkim mučenicima, u kapeli biskupskog dvora postojale su relikvije nepoznatih porečkih mučenika. Vjerojatno je biskup Eufrazije gradio i tu crkvu i tu pohranio relikvije nekih porečkih mučenika. Biskup Fulkrecije oko 1200. godine objavio je narodu da se moli Bogu kako bi se doznala imena nepoznatih mučenika. Tommazinu iz Buja, sakristanu porečke bazilike, nakon treći put ponovljene molitve, prikazali su se sveti mučenici, govoreći da su oni sv. Julija i sv. Dimetrije i da žele da im se relikvije izlože na dostojnom mjestu. Za potvrdu vjerodostojnosti svoje objave mučenici su mu rekli da se njihovi likovi i imena nalaze na mozaiku kapele poviše oltara. Tommazini je za tu objavu rekao biskupu, koji je na dan Velike Gospe svečanom skupu naroda, uz pjevanje himni, otkrio likove s imenima spomenutih mučenika na mjestu gdje su bili prikazani Tommasiniju. Relikvije su tih mučenika u svečanoj procesiji bile prenijete u glavni oltar bazilike. Danas se ne zna gdje su se likovi tih porečkim mučenika nalazili za vrijeme biskupa Folkrecija. U propriju (i kalndaru) svetaca porečke crkve iz 1209. godine navedeni su Sv. Dimitrije i sv. Julijan na dan 22. studeni.
1277. godine biskup Oton podigao je baldahin iznad oltara bazilike i na istočnoj strani baldahina u mozaicima dao izraditi likove sv. Julijana i sv. Dimetrija, porečkih mučenika. Njihovi likovi prikazani su u medaljonima u laičkom odjelu, ali s križem u ruci što označuje vjernika, a možda i nižeg klerika.
